Utwórz linie pomocnicze z opisem lub bez, aby wyświetlić raster budynku! Pozycję linii pomocniczych można zablokować, aby np. uniknąć ich przypadkowego przesunięcia.
Ponadto można przykleić linie pomocnicze do węzłów, aby również przesunąć przyklejone węzły. To znacznie ułatwia pracę!
Za pomocą funkcji Edytuj węzły można dostosować typ węzła z automatycznym określeniem wszystkich wymaganych właściwości drugorzędnych. Istnieje również możliwość przeniesienia węzła na linię lub pręt lub umieszczenie go między dwoma węzłami i dwoma punktami.
Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Program RFEM jest pomocny i oszczędza wiele pracy. Materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM są już ustawione w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych. W ten sposób można bezpośrednio zdefiniować węzły, które mają zostać obliczone.
Ewentualne otwory w obszarze zagrożonym przebiciem są automatycznie uwzględniane w modelu RFEM. Rozszerzenie rozpoznaje położenie węzłów przebicia i automatycznie określa, czy jest to węzeł przebicia w środku płyty, na krawędzi płyty czy w narożu płyty. Ponownie oszczędzasz czas.
Metodę określania współczynnika przyrostu obciążenia β można wybrać indywidualnie.
Ta funkcja pomaga zachować elastyczność w planowaniu. Numerowanie obiektów konstrukcyjnych takich jak węzły i pręty można dostosowywać do własnych potrzeb. W takim przypadku, zmiana numeracji obiektów może być dokonywana automatycznie w zgodzie z wybranymi kryteriami (kierunki osi).
Zawsze śledź swój model. Funkcja kontroli modelu szybko wykrywa błędy podczas wprowadzania, takie jak nakładające się pręty lub identyczne węzły. Podczas wprowadzania można automatycznie łączyć przecinające się pręty. Pręty można też wydłużyć lub podzielić graficznie. Funkcja mierzenia pozwala na określenie długości i kątów dla prętów i powierzchni (tylko w RFEM).
Pracuj wydajniej, dostosowując wyświetlanie modelu według uznania. Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Aby uzyskać bardziej przejrzysty obraz renderowania konstrukcji, istnieje możliwość przypisania różnych kolorów do różnych jej elementów.
Rozróżnia się różne właściwości elementów, takie jak węzły, linie, pręty, zbiory prętów, powierzchnie i bryły. Ponadto model można wyświetlić w fotorealistycznym renderowaniu.
Po otwarciu modułu należy wybrać grupę połączeń (Połączenia przegubowe), następnie kategorię oraz typ połączenia (środnik nakładkowy, blacha zakładkowa, blacha czołowa, blacha czołowa z podkładką). Następnie można wybrać węzły do obliczeń w modelu RFEM/RSTAB. RF-/JOINTS Steel - Pinned automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki.
W razie potrzeby można wyłączyć określone pręty z obliczeń. Konstrukcyjnie podobne połączenia można projektować jednocześnie dla kilku węzłów. Obciążenia wymagają wyboru miarodajnych przypadków obciążeń, kombinacji obciążeń lub kombinacji wyników. Alternatywnie można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatnim oknie wprowadzania danych połączenie jest konfigurowane krok po kroku.
Obciążenie przebijające może być określone przez użytkownika na podstawie pojedynczego obciążenia (słupa/obciążenie/podpora węzłowa) oraz wygładzonego lub niewygładzonego rozkładu sił tnących wzdłuż obwodu kontrolnego.
Ponieważ moduł jest w pełni zintegrowany z RFEM, znane są wszystkie węzły przebicia na powierzchni odniesienia. W tym celu można sprawdzić kolizje wyznaczonych obwodów z obwodami sąsiednich słupów.
Po otwarciu modułu wstępnie ustawione są materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM. Obliczane węzły są rozpoznawane automatycznie, ale użytkownik może je zmodyfikować.
Możliwe jest uwzględnienie otworów w obszarach zagrożonych przebiciem. Otwory mogą być przeniesione z programu RFEM lub zdefiniowane tylko w RF-PUNCH Pro, dzięki czemu nie mają one wpływu na sztywności modelu RFEM.
Parametrami zbrojenia podłużnego są liczba i kierunek warstw oraz otulenie betonem, określane osobno dla górnej i dolnej krawędzi płyty dla każdej powierzchni. W kolejnym oknie wprowadzania danych można zdefiniować wszystkie dodatkowe szczegóły dotyczące węzłów przebicia. Moduł rozpoznaje położenie węzła na przebicie i automatycznie określa, czy węzeł ten znajduje się w środku płyty, na krawędzi czy w narożu płyty.
Dodatkowo można zdefiniować obciążenie przebijające, współczynnik przyrostu obciążenia β oraz istniejące zbrojenie podłużne. Opcjonalnie można aktywować minimalne momenty w celu określenia wymaganego zbrojenia podłużnego i powiększonej głowicy słupa.
Aby ułatwić orientację, zawsze wyświetlana jest płyta z odpowiednim węzłem przebicia. Można też otworzyć program do obliczeń zbrojenia usztywniającego firmy HALFEN. Wszystkie dane z RFEM można zaimportować do tego programu w celu dalszego łatwego i efektywnego przetwarzania.
Po otwarciu modułu dodatkowego należy wybrać typ połączenia (płyta czołowa lub konsola). Poszczególne węzły można wybrać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB.
Moduł dodatkowy RF-/JOINTS Steel - SIKLA sprawdza przekrój i materiały połączonych prętów. Istnieje możliwość modelowania i wymiarowania połączeń o podobnych konstrukcyjnie właściwościach w kilku miejscach konstrukcji.
Po otwarciu modułu dodatkowego należy wybrać typ połączenia (przegubowe lub przegubowe połączenie z belką dwuteową). Poszczególne węzły można wybrać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB.
Moduł dodatkowy RF-/JOINTS Steel - DSTV automatycznie rozpoznaje przekrój wraz z odpowiednim materiałem i sprawdza, czy możliwe jest wymiarowanie połączenia zgodnie z wytycznymi DSTV. Ponadto można modelować i wymiarować połączenia o podobnej konstrukcji w kilku miejscach konstrukcji belki.
Numerowanie obiektów konstrukcyjnych takich jak węzły i pręty można dostosowywać do własnych potrzeb. Zmiana numeracji obiektów może być dokonywana automatycznie w zgodzie z wybranymi kryteriami (kierunki osi).
Dostosuj swój model, aby pracować jeszcze wydajniej. Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można zwymiarować za pomocą linii, łuków, przechyłów lub węzłów wysokości. Dowolnie tworzone linie pomocnicze, przekroje i komentarze ułatwiają wprowadzanie i ocenę. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Pręty można wydłużać i dzielić w sposób graficzny. Funkcja sprawdzania konstrukcji szybko wykrywa i usuwa błędy powstałe podczas wprowadzania danych, takie jak powtarzające się węzły lub podwójne pręty. Przecinające się pręty można połączyć automatycznie podczas ich wprowadzania. Funkcja mierzenia pozwala na określenie długości i kątów dla prętów i powierzchni (tylko w RFEM).
Moduł dodatkowy ocenia deformację wstępną przypadku obciążenia oraz postacie drgań własnych dla analizy stateczności lub analizy dynamicznej. Na podstawie tego początkowego odkształcenia można przeprowadzić wstępne odkształcenie konstrukcji lub utworzyć przypadek obciążenia z równoważnymi imperfekcjami prętów.
Wstępnie odkształcony model początkowy jest przydatny zwłaszcza w przypadku konstrukcji składających się z elementów powierzchniowych i bryłowych (RFEM) oraz prętów. Należy określić tylko maksymalną wartość, do której ma zostać skalowana deformacja. Wszystkie węzły ES lub węzły modelu zostaną przeskalowane z uwzględnieniem początkowego odkształcenia.
Imperfekcje zastępcze są szczególnie przydatne w przypadku konstrukcji belkowych. W dodatkowym oknie można zdefiniować przechyły i wygięcia wstępne prętów i zbiorów prętów. Mogą być generowane automatycznie, zgodnie z normami lub definiowane ręcznie. Dostępne są poniższe normy:
EN 1992:2004
EN 1993:2005
DIN 18800:1990-11
DIN 1045-1:2001-07
DIN 1052:2004-08
Stosowana jest tylko imperfekcja wynikająca z początkowego odkształcenia na odpowiednim pręcie. Dodatkowo można uwzględnić współczynniki redukcyjne. W ten sposób możliwe jest efektywne zastosowanie imperfekcji.
Węzły połączenia można wybierać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB. Odpowiednie dane przekroju i geometria są importowane automatycznie. Parametry połączeń profili rurowych można również zdefiniować ręcznie. W razie potrzeby przekroje można modyfikować w module.
Domyślny kąt między krzyżulcami a pasami można również zmienić. Geometryczny stosunek krzyżulców do siebie jest ważny dla prawidłowego wyboru obliczeń. Zależność tę można zdefiniować poprzez określenie odstępu między zastrzałami lub poprzez ich zachodzenie na siebie.
Podczas generowania siatki ES odkształconych w programie RFEM, dane dotyczące przemieszczenia każdego węzła są zapisywane w tle. Jeżeli użytkownik będzie chciał utworzyć grupy obciążeń, może wykorzystać zapisane dane. W celu sprawdzenia wygenerowanych danych, moduł wyświetla odkształcenie początkowe w postaci tabelarycznej i graficznej.
Jeżeli węzły modelu mają zostać przesunięte, współrzędne węzłów są modyfikowane bezpośrednio po wygenerowaniu. Podczas generowania imperfekcji zastępczych moduł generuje normalny przypadek obciążenia wraz z imperfekcjami prętów. Wygenerowane imperfekcje przedstawiane są tabelarycznie i graficznie, pozwalając na ich wygodne sprawdzenie.
Wolne obciążenia powierzchniowe mogą być automatycznie przekonwertowane w obciążenia prętowe lub liniowe. W tym celu można skorzystać z jednej z 3 opcji:
Obciążenia prętowe od obciążenia powierzchniowego przy użyciu płaszczyzny
Obciążenia prętowe od obciążeń powierzchniowych przy użyciu komórek
Obciążenia liniowe od obciążeń powierzchniowych na otworach
W przypadku obciążeń prętowych od obciążeń powierzchniowych należy zdefiniować płaszczyznę obciążenia poprzez węzły narożne lub wybrać komórki w grafice. Wolne obciążenia powierzchniowe można zastosować albo na całej powierzchni lub tylko na efektywnej lub planowanej powierzchni prętów.
W przypadku funkcji 'Obciążenia liniowe od obciążeń powierzchniowych na otworach' wybierane są odpowiednie otwory.